Sinds kort heb ik mijn praktijk in Nijkerkerveen. Een leuk klein dorp, vlakbij Nijkerk. Een dorp dat ligt in een heel mooi buitengebied waar van alles te horen en beleven is. Dit is voor mij de ultieme omgeving om tijdens coaching te gaan ontdekken. Zo ook vandaag. De coachee vindt het lastig om steeds afgeleid te worden. Dit kan je natuurlijk in een praktijkruimte helemaal gaan analyseren, maar hoe mooi is het om de buitenruimte hiervoor te gebruiken. We hebben een wandeling gemaakt over polderwegen en onverharde paden. De vraag was “Hoe kan ik mij afschermen van prikkels die ongevraagd op mij af komen, zodat ik mij kan focussen op waar ik mee bezig ben?”.

“Aan”
Tijdens de wandeling zijn we in gesprek gegaan en komen tot de conclusie dat het best wel lastig is (en vooral als hoog sensitief persoon / HSP) om niet afgeleid te worden. Je staat namelijk de hele tijd “aan”. Je kan nog zo hard proberen er iets tegen te doen, het blijft gewoon doorgaan. De natuurlijke reacties die mensen hebben zijn de welbekende drie V’s: Vechten, Vluchten en beVriezen. Al snel komen we tot de conclusie dat geen van deze drie een perfecte oplossing is. Maar wat dan wel?
We lopen verder door het landschap en merken op hoe we “aan” staan. De wind laat het geluid van de snelweg horen, in de verte horen we harde geluiden, een paard hinnikt, auto’s rijden voorbij, we komen wandelaars en hardlopers tegen die gedag zeggen, de frisse wind waait om ons hoofd terwijl we met elkaar in gesprek zijn. Hoe lastig is dat? Vooral als we dichter bij de harde geluiden komen en we elkaar niet meer normaal kunnen horen.
ACcepTatie
De situatie van de coachee is de basisschool-klas met kinderen en de afleiding door de kinderen die buiten spelen.

Vanuit ACT gaat het onder andere over acceptatie (de letter A). Tijdens de wandeling koppelen we alles wat ons afleid van het gesprek aan de kinderen die buiten spelen. Er van weg gaan (vluchten) of er tegen vechten (oordopjes) zijn geen oplossingen. Ze blijven! Net zoals alle geluiden in de buitenruimte. “Dat is het mens-zijn!”. We hebben gewoon geen controle over wat er om ons heen gebeurd. Wat we wel hebben is een verstand (dat stemmetje in je hoofd) dat begint te tetteren als je weer afgeleid wordt: “Je kan geen focus houden!” “Let nu toch eens op!” “Je kan het niet!” en ga zo maar door. Aandacht geven aan dit stemmetje zorgt ervoor dat je niet meer de aandacht hebt bij waar je mee bezig bent.
Keuzepunt
Wat kan helpen is om dit stemmetje, jouw verstand, een naam te geven. De mijne heet “Harry”. Hij is er altijd en wijst mij op alles waar ik op dat moment eigenlijk geen tijd/aandacht voor heb. Maar hij is er wel, altijd. Maar wat er nu gebeurd is dat ik bewust ben geworden van de afleiding en dat er een keuzepunt is: 1. Laat ik mij afleiden of 2. Merk ik de afleiding vriendelijk op en ga ik weer terug met waar ik mee bezig ben. Wat zou jij kiezen?


Leren omgaan met prikkels is een mooie uitdaging voor een hoog gevoelig persoon. Nog lastiger wordt het als het teveel prikkels zijn, maar wanneer zijn het er nu eigenlijk teveel? En welke prikkels gaat het over? Dit verschilt namelijk heel erg per persoon. Zo ben ik gevoelig voor geluiden. Ben ik in een ruimte waar veel geluid op de achtergrond is, dan ben ik vaak na een tijdje heel erg moe, krijg hoofdpijn, enzovoort. Voorbeelden van ruimtes zijn de kantoortuin, een sporthal met kinderen en fanatieke ouders, een grote zaal met mensen die met elkaar aan het praten zijn, enzovoort. Vroeger had ik niet in de gaten dat dit de reden voor mijn vermoeidheid was. Nu ik dat wel weet neem ik vaak maatregelen: oordopjes. Sinds ik deze gebruik duurt het een stuk langer voordat ik de vermoeidheid op voel komen.
Dit was toch wel de meest gestelde vraag tijdens de 


Wil jij meer weten over hoog sensitiviteit?
Dit tot rust komen kan je doen door te mediteren, maar ook door met aandacht een wandeling te maken (liefst de eerste 10 minuten in stilte) in het bos, even naar een andere plek te gaan en daar een kop thee of koffie te drinken. En merk dan ook eens op hoe jouw lichaam hier op reageert? Ik noem dit ook wel ME-time. Een moment voor mijzelf, in de ochtend bij het wakker worden, in de middag tijdens de pauze, in de avond om te ontspannen.
Hoog sensitiviteit is een karaktereigenschap die je vanaf je geboorte al hebt. Ongeveer 20% van de bevolking (mannen en vrouwen) hebben deze eigenschap. Een deel van deze mensen leren er vanaf hun jeugd mee om te gaan. Vaak is een veilige en beschermde jeugd heel helpend. Bij hoog sensitieve personen worden de prikkels die via de zintuigen (ogen, oren, etc) worden opgevangen op een andere manier verwerkt door de hersenen, vaak diepgaander. Gevolg is dat je vaak om onverklaarbare redenen opeens moe wordt, boos, prikkelbaar, enzovoort. Je hoofd is dan bezig met het verwerken van de prikkels.