Ik loop geregeld door het bos en geniet van de omgeving. Er vallen mij vaak heel veel dingen op, maar ook heel veel niet. Dat is niet erg, want dat heb ik toch niet in de gaten! Het begint pas op te vallen op het moment dat je meerdere keren dezelfde route gelopen hebt en opeens midden in het bos iets ziet staan en je denkt: “Heeft dat daar nu altijd al gestaan?”.
De laatste tijd hoor ik steeds meer geluiden in het bos. Vooral als je in de buurt van berkenbomen komt. Uit dit bomen komt een continue geluid van vogels. Ik zie niets, maar ik heb het vermoeden dat daar jongen in hun nest zitten en roepen naar de ouders. Of insecten die op zoek zijn naar de bloemen in het bos die je voorbij hoor zoemen.
Op de grond is ook heel veel te zien. Er lopen kleine torren, spinnen, mieren en laatst zag ik een hazelworm die rustig midden op het pad in de zon lag. Ik dacht eerst dat het een stokje was, maar toen zijn hoofd een beetje bewoog en er een kleine tong naar buiten kwam bleek het er toch echt een te zijn. In de berm staan op dit moment ook allemaal bloemen te bleien, groot
en klein en allemaal verschillende van kleur. Ik moet dan altijd even stil staan om er met aandacht naar te kijken.
Zo zag ik laatst, tijdens een wandeling in de middag, een eikenblad op de grond liggen met daarop een aantal druppels. Nu had het de ochtend niet geregend, dus zal het waarschijnlijk van de afgelopen nacht zijn geweest. Een onopvallend blad, maar wel heel mooi om te zien.
Dus loop je een keer door het bos, kijk dan eens goed om je heen. Sta eens een keer stil en verwonder je over de kleine dingen. Luister, zie, ruik, voel en proef de omgeving en verwonder. Als je daar van kan ge-nieten komt de rest vanzelf.