Mijn dochter heeft een paar nieuwe schoenen gekregen. Ons doel was een paar winterschoenen, maar ja, wat heb je als ouders nog in te brengen. Toen ze de New Balance schoenen aantrok werd ze opeens even een ander mensje. Ze straalde, voelde zich goed, gesteund door de schoenen die aan haar voeten zaten: “Ze zitten lekker stevig!”. Ik vind het mooi om dat te zien en om haar deze balans ook te laten behouden.
Ik loop in de woonkamer en de schoenen staan midden in de kamer. Ze heeft ze de hele avond aan gehad en ligt nu lekker te slapen. New Balance, Nieuwe Balans, gaat het door mij hoofd. Dat is hoe het voelt. Nieuwe schoenen, nieuwe stevigheid, nieuwe balans. Het lijkt wel of ik het over mijzelf heb. Het gevoel van een nieuwe balans wordt steeds duidelijker. Soms ben ik uit balans en zoek ik een manier om weer in balans te komen, weer terug te komen in de balans. Maar volgens mij gaat het juist om het vinden van een nieuwe balans. Compassie en vriendelijkheid zijn woorden die in mij opkomen als ik denk aan de nieuwe balans waarin ik mij op dit moment bevindt. Waarom altijd overal maar tegen verzetten of een probleem van maken, vooral als je er geen invloed op hebt. Dat brengt mij uit balans. En dan kost het energie om weer terug in balans te komen. Door de balans te vinden tussen denken, doen, voelen en zijn kan je weer verder. Dit wordt ook wel “Inclusive Coaching” genoemd, coachen van de mens als geheel.
Nieuwe balans, ik wens het iedereen toe, dus ook mijn dochter. Een andere manier om naar het leven te kijken, naar de mensen om je heen en naar jezelf om vervolgens vanuit jezelf uit te stralen wat je in jezelf gevonden hebt naar de mensen om je heen en het leven.
Dit is wat er door mij heen ging toen ik de schoenen van mijn dochter midden in de kamer zag staan, schoenen die mij bewust maakten van mijn proces, mijn weg naar een nieuwe balans. En ze zijn nog groen ook, mijn lievelingskleur.