Mensen hebben verschillende manieren om met angsten om te gaan:
- Vluchters gaan angstige situaties uit de weg (‘Ik wil hier niet zijn’). Dit leidt tot een steeds kleinere wereld waarin ze zich nog durven te bewegen.
- Vechters gaan de confrontatie aan (‘Ik regel het wel’). Zij verbloemen hun onzekerheid door overcompensatie. Daardoor komen ze in conflict en raken ze op den duur uitgeput.
- Struisvogels ontkennen de angstige situatie domweg (‘Er is niks aan de hand’), maar op een dag worden ze wakker geschud door de realiteit.
- Zwelgers hebben vooral zelfmedelijden (‘Wat ben ik toch zielig’). Dit verlamt ze en maakt dat ze niet in actie komen.
In alle situaties is het gevolg dat ze niet kunnen zijn wie ze werkelijk willen zijn. Mensen zijn goed in het vermijden van angst (waarom zou je er aan toegeven!?) , het is daarom lastig te herkennen dat ze hun angsten niet onder ogen zien. Zij gebruiken bijvoorbeeld positief denken om over angstgevoelens heen te stappen, of praten eroverheen door ze steeds maar te rationaliseren (ach, waar maak ik mij druk over!). Toch zijn ook dit vermijdingstechnieken: de angst is niet weg, deze wordt verstopt. Vaak worden mensen op een gegeven moment door hun lichaam gewaarschuwd dat het zo niet verder kan.
De enige manier om ontspannen verder te kunnen is om allereerst je angstgevoelens onder ogen te zien en er afstand van te nemen en los te laten. Doe dit door angstgevoel eerst te accepteren. Schrijf de angst bijvoorbeeld op een kaart, leg deze op de grond en neem fysiek afstand door een stap naar achter te zetten. Vraag je dan af wat het blijkbaar nodig maakt om zo alert te zijn. Waarom is de reactie zo, waarom ervaar je de situatie als zo lastig? Als je dat neutraal kunt formuleren, kan je ook nadenken over een adequate reactie, over wat je wilt communiceren. Als je hebt bepaald wat de adequate reactie is op de situatie, valt er niets meer te vermijden en kan je de situatie accepteren.
Eerst afstand nemen en loslaten, daarna pas accepteren.
En na de acceptatie komt de weg vrij om nieuwe plannen te maken.
Bron: Cirkel van persoonlijke ontwikkeling