Ik vind het fijn om buiten te mediteren, vooral als het stil is buiten. Zo ook vandaag had ik de behoefte om buiten te mediteren, zitten zoals ik dat vaak noem. Ik doe dit ook als het wat minder warm is. De laatste keer was het net onder de tien graden, best fris om twintig minuten in te zitten. Als ik op de buiten thermometer kijk zie ik dat het 4,9 graden is. Ik voel buiten hoe het is. De sterren glinsteren aan de lucht en in de verte hoor ik een auto met een luide uitlaat een rondje rijden. Ik besluit een meditatie van 20 minuten te houden.
Het matje en mijn houten bankje zet ik buiten neer en zet de klok op 20 minuten. De eerste paar minuten ga ik met mijn aandacht naar mijn ademhaling. De koude lucht die mijn neus binnen gaat en als warmere lucht mij weer verlaat. Ik merk dat mijn handen en mijn neus kouder worden en na een minuut of vijf begint mijn buik te trillen door de koud, een beweging die ik niet onder controle kan krijgen. Mijn vingers en handen voelen koud aan. De spieren spannen aan door de koude wind die er om mij heen waait. Het voelt als een soort aanspannen – ontspannen beweging. Ik kijk naar de klok en na een ademhaling stop ik met ademen. De seconden tikken weg en na een minuut adem ik weer in. Ik voel een lichte tinteling in mijn 
handen. Mijn buik trilt nog steeds. Na een paar minuten stop ik weer na een inademing en besluit door te gaan tot mijn lichaam dit duidelijk aangeeft. Ik voel tinteling in mijn handen en even later rond mijn mond. Na meer dan anderhalve minuut adem ik weer in en valt alle spanning van mij af. Ik voel mij volledig ontspannen. Ik ril niet meer en voel de koude ook niet. Het voelt als een complete overgave aan de koude waar ik in zit. Een grote glimlach verschijnt op mijn mond na deze ervaring. Dit blijft zo een paar minuten en dan begint mijn lichaam weer te reageren op de koude. De bel gaat, de meditatie is voorbij en ik blijf ontspannen voor mij uit kijken. Wauw, wat was dit een aparte ervaring. Juist door iets te doen (adem stoppen) wat tegen de natuur voelt (als ik geen adem heb dan …) en dan dit als resultaat, dat is echt heel bizar. Misschien dat ik hier later nog wat meer mee ga oefenen.
Ik zit nu in de woonkamer op de bank mijn ervaring in te typen en ervaar de meditatie nogmaals. Het voelt als een ontdekking van mijzelf en wat mijn lichaam aan kan.
Ik adviseer op dit moment niemand om dit na te gaan zitten doen, als je dat van plan zou zijn.