Met welk dier vergelijk jij jezelf?

DolfijnenOm meer van jezelf te weten te komen kan je deze oefening doen, bij voorkeur in een groep. Ik gebruik deze methode vaak om op een eenvoudige manier kwaliteiten bij iemand boven water te krijgen.

Iedereen heeft de voorkeur voor een bepaald dier. Neem een dier in gedachten en kijk/ervaar in gedachten of jij je kan vereenzelvigen met dit dier. Vaak is het eerste dier dat ik jou op komt goed. Schrijf dit dier op een stukje papier en schrijf voor jezelf op waarom je jezelf met dit dier vergelijkt. Ga nu in groepjes van minimaal vier personen zitten en spreek hardop uit welk dier je hebt opgeschreven  (zonder je eigen toelichting). De andere mensen van de groep noemen kwaliteiten van dit dier of associaties die zij hebben met dit dier.

Een voorbeeld: “dolfijn”
Wat nu bij mij opkomt: vis, snelheid, gracieus, intelligent, nieuwsgierig, grijs, glad, eigen taal, groepsdier, enzovoort.

Ga nu na of wat jij van deze associaties kan doen.

Andere voorbeelden zijn bijvoorbeeld:

  • Aap: brutaal, sociaal, slim
  • Giraf: een beetje afstandelijk, alles overzien, zachtaardig, onafhankelijk
  • Poes: zelfstandig, eigenzinnig, kat uit de boom kijken, schichtig

Deze oefening kan ook gebruikt worden in een team building om zo elkaar op een andere en lossere manier te leren kennen. Laat de persoon dan zijn dier noemen en vertellen waarom hij/zij dit die bij zich vindt passen.

Doe deze oefening met respect voor elkaar. Ieder dier heeft  positieve kenmerken, gebruik die dan ook.

Lezing: “Druk, druk, druk, … en dan?”

Lezing: “Druk, druk, druk, … en dan?”

DrukDrukDrukEnDanIn de wereld van vandaag wordt veel van ons geëist. We doen ook heel veel op de automatische piloot. Het snelle tempo van de hightech leven stuwt ons voort – supersnel internet, e-mails, sms, Whats-App en mobiele telefoons. Velen verwachten dat we altijd bereikbaar zijn en klaar staan om onmiddellijk te reageren op elk bericht dat we krijgen. Vijf en twintig jaar geleden was er nauwelijks iemand die nog op dezelfde dag antwoord verwachtte op een telefoontje of brief.

Tegenwoordig ijlt ons leven steeds sneller voort, vol beslommeringen en draaien we volledig door. We moeten voortdurend regeren op externe prikkels en eisen. We hebben steeds minder tijd om te stoppen, geconcentreerd te blijven en na te denken over wat ons te doen staat. En we hebben steeds minder tijd voor contact met ons innerlijk zelf – onze gedachten en gevoelens, ons bewustzijn en hoe en waarom we geworden zijn zoals we zijn, ten goede of ten kwade.

Wil je hier wat mee doen? Kom dan naar de lezing van Hans Haak over zijn zoektocht en wat onder andere Mindfulness met zijn leven gedaan heeft.

Datum: donderdag 12 februari 2015
Ontvangst: 19:15
Duur: 1,5 à 2 uur
Locatie: Boekhandel Roodbeen, Nijkerk
Prijs: € 3,00
Aanmelden: door onderstaand formulier in te vullen.

Fout: Contact formulier niet gevonden.

Doe het zelf

tegeltje 0 never eat anythingHet ontwikkelen van mindfulness lijkt wel wat op eten. Het heel raar zijn om iemand anders te vragen voor jou te eten. En wanneer je uit eten gaat, verwar je de menukaart niet met de maaltijd, en je krijgt ook niets in je maag door te luisteren hoe de ober de gangen beschrijft. Je moet het voedsel echt opeten wil het je voeden. En zo zou je mindfulness ook echt in praktijk moeten brengen wil je er de vruchten van plukken en gaan begrijpen waarom het zo waardevol is.

Mindfulness is niet zweverig – Artikel in RTVNoord

logoEen interessant artikel op de site van RTV Noord waarin uitleg gedaan wordt wat Mindfulness betekent voor mensen die lijden aan kanker. Een aantal mensen hebben vanuit het Radboud UMC een training Mindfulness gevolgd. Het is natuurlijk allemaal nog niet wetenschappelijk vastgelegd, maar de reacties van de deelnemers spreken voor zich.

Klik hier om het artikel te lezen

Een nieuwe ervaring in de kou

boom met sneeuwIk vind het fijn om buiten te mediteren, vooral als het stil is buiten. Zo ook vandaag had ik de behoefte om buiten te mediteren, zitten zoals ik dat vaak noem. Ik doe dit ook als het wat minder warm is. De laatste keer was het net onder de tien graden, best fris om twintig minuten in te zitten. Als ik op de buiten thermometer kijk zie ik dat het 4,9 graden is. Ik voel buiten hoe het is. De sterren glinsteren aan de lucht en in de verte hoor ik een auto met een luide uitlaat een rondje rijden. Ik besluit een meditatie van 20 minuten te houden.

Het matje en mijn houten bankje zet ik buiten neer en zet de klok op 20 minuten. De eerste paar minuten ga ik met mijn aandacht naar mijn ademhaling. De koude lucht die mijn neus binnen gaat en als warmere lucht mij weer verlaat. Ik merk dat mijn handen en mijn neus kouder worden en na een minuut of vijf begint mijn buik te trillen door de koud, een beweging die ik niet onder controle kan krijgen. Mijn vingers en handen voelen koud aan. De spieren spannen aan door de koude wind die er om mij heen waait. Het voelt als een soort aanspannen – ontspannen beweging. Ik kijk naar de klok en na een ademhaling stop ik met ademen. De seconden tikken weg en na een minuut adem ik weer in. Ik voel een lichte tinteling in mijn thermometerhanden. Mijn buik trilt nog steeds. Na een paar minuten stop ik weer na een inademing en besluit door te gaan tot mijn lichaam dit duidelijk aangeeft. Ik voel tinteling in mijn handen en even later rond mijn mond. Na meer dan anderhalve minuut adem ik weer in en valt alle spanning van mij af. Ik voel mij volledig ontspannen. Ik ril niet meer en voel de koude ook niet. Het voelt als een complete overgave aan de koude waar ik in zit. Een grote glimlach verschijnt op mijn mond na deze ervaring. Dit blijft zo een paar minuten en dan begint mijn lichaam weer te reageren op de koude. De bel gaat, de meditatie is voorbij en ik blijf ontspannen voor mij uit kijken. Wauw, wat was dit een aparte ervaring. Juist door iets te doen (adem stoppen) wat tegen de natuur voelt (als ik geen adem heb dan …) en dan dit als resultaat, dat is echt heel bizar. Misschien dat ik hier later nog wat meer mee ga oefenen.

Ik zit nu in de woonkamer op de bank mijn ervaring in te typen en ervaar de meditatie nogmaals. Het voelt als een ontdekking van mijzelf en wat mijn lichaam aan kan.

Ik adviseer op dit moment niemand om dit na te gaan zitten doen, als je dat van plan zou zijn.

Winterzwemmen

Ik ben een nieuwe ervaring aan het opdoen, namelijk “winterzwemmen”. Sommige mensen verklaren mij voor gek als ik uitleg wat ik dan doe. Ik weet ook niet zo goed of het wel slim is om het op te schrijven, maar ik waag het er op.

Een paar maanden geleden heb ik de uitzending van Wubbo Ockels gezien waarbij hij zijn strijd tegen zijn ziekte, kanker, verteld. En hoe hij er alles aan doet om zijn leven aangenaam te maken en zo veel mogelijk te verlengen. Een groot mens op zoek naar zijn eigen krachten. Een groot deel van de uitzending ging over zijn bezoek aan het wintercentrum in Polen van de Ice-Man (Wim Hof) en hoe hij daar leert zijn immuun systeem te beïnvloeden met de technieken van Wim Hof. Ik vertel dit tegen een collega en hoe dit mij aan het denken heeft gezet. Hij vertelt mij dat hij aan winterzwemmen doet, een lichtere versie van wat Wim doet, maar even zo effectief. Wij spreken af om in oktober, als het al weer wat kouder wordt een keer een stukje te gaan zwemmen in het Henschotermeer, vlak bij Woudenberg. En dit hebben we gedaan, samen met een aantal collega’s. Er was eerst een warming up (2,5 hardlopen en daarna een aantal statische oefeningen om de spieren goed te doorbloeden). Het water was 11,5 graden, niet echt koud, maar voldoende koud om over de “koud-water-vrees” heen te komen. De afspraak was dat we maximaal 20 diepe ademhalingen in het water zouden zijn. De eerste tien die ik in het water was (tot mijn nek) water heel extreem. Mijn buik begon te trillen, mijn uitademing ging met horten en stoten, tot ik mijn collega hoor zeggen “accepteer gewoon dat het water koud is” en ik een rust over mij heen krijg. Het voelde opeens alsof ik een werd met het water. De ademhaling was helemaal rustig. Een overwinning en het smaakte voor mij naar meer. Een maand later, november, zijn we weer gegaan. Nu was er een nieuwe groep mensen met ons mee die het ook een keer wilden ervaren. Het water was inmiddels 6,9 graden geworden en sommigen waren er ook weer heel snel uit. Een man stond in het water en durfde niet. Ik heb hem aangemoedigd en verteld wat ik vervaarde. Uiteindelijk heeft hij het gedurfd. Een mooie overwinning. Vorige week zijn we weer geweest. Deze keer waren we met z’n tweetjes, mijn collega en ik. Een aantal mensen hadden op het laatste moment afgezegd. Het was een perfecte middag. De zon stond laag, er was weinig wind, de lucht voelde goed. Het water was 4,9 graden. 3,9 graden zou de meest optimale temperatuur zijn om het immuun systeem op scherp te zetten. Ook deze keer ben ik het water weer in gegaan. In het begin riep ik uit “wat doet dat zeer!”, maar ik liep door, omdat ik wist dat dit mij gedachten en gedrag was. Ook deze keer was ik weer 20 ademhalingen in het water geweest. Ik heb ook geklokt, omdat tijd op dat moment moeilijk in te schatten is. In het totaal was het 1 minuut en 20 seconden voordat ik opstond en het water verliet.

Waarom doe ik dit? Het is niet vanwege stoer gedrag, want ik wandel rustig het water in. Het is niet om op te scheppen, want ik heb het er met niet zoveel mensen over. Ik schrijf het nu wel op, maar dat ik omdat ik denk dat ik het weet. Het is om mijn lichaam en geest verder in balans te krijgen. Ik denk dat mijn lichaam meer aankan dan mijn geest verwacht en door deze oefeningen te doen leer ik waar mijn grenzen liggen. Die grenzen heb ik overigens nog niet gevonden. Mijn koud-water-vrees heb ik overwonnen of misschien wel de grens daarvan verlegd. Ik weet niet wat de verdere uitwerking is van dit zwemmen, maar ik voel mij er wel heel goed bij.

Ik ben soms ook buiten aan het mediteren. Dit doe ik dan een half uur, bij voorkeur in de nacht als het windstil is en de sterren aan de hemel staan. Ik voel mijn lichaam dan tintelen en daarna warm worden. De toppen van mijn vinger voelen dan wel koud aan, maar het voelt heel vertrouwd. Er zit alleen een klein nadeel aan. Als ik deze mediatie in de  avond doe geeft dit mijn zo veel energie dat ik moeilijk in slaap val. En omdat ik het liefst in de avond mediteer moet ik daar nog iets op verzinnen.

Waarom schrijf ik dit? Omdat dit onderwerpen zijn waar ik soms mee bezig ben en waar ik misschien mensen mee kan inspireren, of misschien ook wel niet, maar die gok durf ik te nemen.

Voor mij is winterzwemmen (en in verbinding zijn met de natuur) op dit moment de ultieme manier om Mindful te zijn.

Alles over Niets – Een film over Niets

Ieder mens heeft de hele dag gedachten, emoties. Als je die allemaal serieus zou nemen, dan ben je alleen maar aan het piekeren. Het blijft lastig, want jouw geest kan geen onderscheid maken tussen gedachten die waar zijn en gedachten niet niet waar zijn. 95% van de gedachten zijn niet functioneel, maar probeer maar eens die 5% er tussenuit te halen. Je gaat piekeren. Was er maar een manier om niet meer te piekeren, dan heb je alleen nog maar hele mooie gedachten. Wij zijn kwetsbaar en die kwetsbaarheid verhullen we, bijvoorbeeld door andere mensen de schuld van iets te geven waar jij zelf verantwoordelijk voor bent. We vinden het eng als deze kwetsbaarheid gezien wordt.

De maatschappij rekent keihard af met deze kwetsbaarheid, dus we hebben geleerd dat niet meer te doen. Deze kwetsbaarheid is eigenlijk onze Status Quo en we zijn de hele dag bezig deze te verhullen en dat is eigenlijk jammer, want dan laten wij onszelf niet zien. De mensen die zichzelf kwijt zijn hebben zoveel deze Status Quo verhuld dat ze niet meer weten we ze werkelijk zijn. Wordt je deze verhulling zat, dan ontstaat spiritualiteit.

Deze film gaat over al dit niets en hoe je door je gedachten mee kan laten slepen.

Ik daag jou uit: Wat ga jij met deze verhulling doen?

 Leef in het nu, want daar gebeurd het.

Werkverslaafd? Oppassen!

8,3% van de werknemers is werkverslaafd, blijkt uit Noors onderzoek. Een hoge score op de persoonlijkheidstrek neuroticisme speelt daar een rol in – veel workaholics buffelen kennelijk uit angst tegen te vallen. Ook score ze hoog op de trek inschikkelijkheid; ze gaan conflicten liever uit de weg. Maar openheid doet er eveneens toe. Leergierigheid kan werknemers dus ook onmatig maken.

War er ook achter zit, werkverslaving is ongezond. Koreaanse onderzoekers berekenende dat de kans op hartaandoeningen snel stijgt wanneer iemand meer dan veertig uur werkt. Meer dan tachtig uur per week werken geeft zelfs 94% meer kans op hartklachten.Workaholic?

Bovenstaande bericht staat in de Psychologie van november 2014.

De vraag is natuurlijk wat nu precies werkverslaving is? Volgens mij is het vooral belangrijk het verschil te voelen tussen bevlogenheid (energie krijgen van het werk) en werkverslaafd (wat voor mij voelt als een innerlijke verplichting een “moeten”). Waar krijg je energie van en wat kost energie? En doe je het voor jezelf of voor de omgeving?

Bewust zijn van je lichamelijke signalen, hoofdpijn, onverklaarbare vermoeidheid, slecht slapen, stress, vol hoofd en ga zo maar door. De lat iedere keer iets hoger leggen, zonder dat er aanleiding voor is. Zelf de problemen oplossen en dat niet aan collega’s vragen? Herken je deze signalen, dan is het goed om eens achterover te leunen en je zelf af te vragen of jij ook een werkverslaafde bent.

Wat kan helpen is allereerst uit de automatisch piloot te stappen. Bewust stil staan bij wat er nu is. Zijn de schouders gespannen? Pijn in de onderrug? Denk er dan eens aan MindfulnessDit kan jou helpen om te gaan met deze situatie en aandacht te geven, zodat je de mogelijkheid hebt om zelf in te grijpen. Ga ook opzoek naar je drijfveren, je waarden en normen en wordt je bewust wat je basis is voor dit gedrag. En als je deze weet, kijk dan eens of je vanuit deze “ik ben slachtoffer van de situatie” naar “schepper van de situatie” wordt.

Ik ondersteun jou graag in dit proces.

“Als je …”

  • Gedachten“Als je altijd op dezelfde plek blijft weet je wat je hebt, maar je weet niet wat je mist.”
  • “Als je iets vast blijft houden, zal je nooit iets nieuws kunnen pakken.”
  • “Als je droomt, zal je nooit wakker worden.”
  • “Als je de rivier oversteekt sta je nog steeds op de kant.”
  • “Als je geaard bent zal je nooit gaan zweven.”
  • “Als je …”

Durf keuzes te maken…

 

 

New Balance

Mijn dochter heeft een paar nieuwe schoenen gekregen. Ons doel was een paar winterschoenen, maar ja, wat heb je als ouders nog in te brengen. Toen ze de New Balance schoenen aantrok werd ze opeens even een ander mensje. Ze straalde, voelde zich goed, gesteund door de schoenen die aan haar voeten zaten: “Ze zitten lekker stevig!”. Ik vind het mooi om dat te zien en om haar deze balans ook te laten behouden.

Nieuwe BalansIk loop in de woonkamer en de schoenen staan midden in de kamer. Ze heeft ze de hele avond aan gehad en ligt nu lekker te slapen. New Balance, Nieuwe Balans, gaat het door mij hoofd. Dat is hoe het voelt. Nieuwe schoenen, nieuwe stevigheid, nieuwe balans. Het lijkt wel of ik het over mijzelf heb. Het gevoel van een nieuwe balans wordt steeds duidelijker. Soms ben ik uit balans en zoek ik een manier om weer in balans te komen, weer terug te komen in de balans. Maar volgens mij gaat het juist om het vinden van een nieuwe balans. Compassie en vriendelijkheid zijn woorden die in mij opkomen als ik denk aan de nieuwe balans waarin ik mij op dit moment bevindt. Waarom altijd overal maar tegen verzetten of een probleem van maken, vooral als je er geen invloed op hebt. Dat brengt mij uit balans. En dan kost het energie om weer terug in balans te komen. Door de balans te vinden tussen denken, doen, voelen en zijn kan je weer verder. Dit wordt ook wel “Inclusive Coaching” genoemd, coachen van de mens als geheel.

Nieuwe balans, ik wens het iedereen toe, dus ook mijn dochter. Een andere manier om naar het leven te kijken, naar de mensen om je heen en naar jezelf om vervolgens vanuit jezelf uit te stralen wat je in jezelf gevonden hebt naar de mensen om je heen en het leven.

Dit is wat er door mij heen ging toen ik de schoenen van mijn dochter midden in de kamer zag staan, schoenen die mij bewust maakten van mijn proces, mijn weg naar een nieuwe balans. En ze zijn nog groen ook, mijn lievelingskleur.

%d bloggers liken dit: