Deze nacht gaat de klok een uur vooruit! Bedankt!Ik begrijp heel goed waarom de klok een uur naar voren gaat en dat er zeventig landen zijn die dit ook doen. En als je dit leest zal je wel denken: en waarom dan zo’n reactie? Nou, dat zal ik uitleggen. Ik heb HSP. HSP is de afkorting voor “High Sensitive Person”. Met andere woorden, iemand die gevoelig (sensitive) is voor verschillende soorten prikkels van buitenaf. Soms kan dit heel nuttig zijn, het helpt mij soms, maar het kan ook wel eens lastig zijn en dan werkt het juist tegen mij. In kleine ruimtes met veel mensen zal je mij niet zo snel zien. Ook grote ruimtes met veel rumoer halen mij uit mijn concentratie. Hard geluid komt dubbel zo hard binnen. Muziek, poëzie, schilderkunst en schoonheid kunnen mij raken. Gelukkig weet ik dat ik deze gevoeligheid heb en vind steeds meer manieren om hier mee om te gaan. Lopen in de natuur vind ik bijvoorbeeld heerlijk, weg van de drukte en ruis. Urenlang genieten van niets. Dagelijks mindfulness beoefenen om de gedachten de ruimte te geven. Luisteren naar de signalen van mijn lichaam helpt ook heel goed. Het kan namelijk zomaar gebeuren dat ik het ene moment mij helemaal energiek voel en op het andere moment de energie uit mij getrokken wordt. Nou, daarom vind ik de overgang naar de zomertijd niet fijn, het haalt mij uit mij gevoel voor tijd. Het veranderen van de tijd, ook al is het maar een uur, kost mij een week om op af te stemmen. Een soort HSP-jetlag. Loom, gapen, niet makkelijk in slaap vallen, ’s morgens met een duf hoofd de wekker uit drukken en de tijd steeds verkeerd inschatten. Ja, het klinkt misschien een beetje apart, maar dit is wel hoe ik het ervaar en volgens mij nog heel veel mensen om ons heen (en het misschien niet eens bewust in de gaten hebben dat dit er achter zou kunnen zitten). Nu ik dit schrijf is de zomertijd bijna begonnen. Mijn vrouw heeft de tijd van de (boeren) klok al een uur naar voren gezet. En als ik dan naar de klok kijk schrik ik iedere keer, want de tijd die op de klok staat komt niet overeen met het gevoel van de tijd die ik op dit moment heb. Ik ga zo maar naar bed, want ik begin mij al aardig moe te voelen! Morgen weer “fris” op, gelukkig is het zondag en kan ik er alvast aan wennen. Ik ga denk ik maar lekker even naar het bos, weg van de tijd, heerlijk ge-nieten.
Leef je eigen leven
Het is onmogelijk een ander te worden. Je enige hoop is dat je meer jezelf kunt worden.
Om jezelf je kunnen worden kan je boeken lezen, naar leraren gaan, CD’s luisteren. Deze wijzen jou allemaal de weg, zie het als richtingaanwijzers die jou de weg naar jezelf wijzen. Sta open en wees ontvankelijk voor deze bronnen en wat je hieruit kan leren. En ben je even de weg kwijt, ga dan op zoek naar een richtingaanwijzer en kies jouw weg. Want uiteindelijk ben jij degene die je leven zelf moet leven.
Door mindfulness wordt je je bewust van wie je bent, hoe je reageert, wat je denkt en voelt, in het hier-en-nu. Niet als hoe je vroeger was of hebt gedaan, niet als wie je mogelijk zou kunnen worden. Door in het huidige moment te zijn zonder oordeel, zal je merken dat er acceptatie van het zelf ontstaat. Acceptatie zoals je bent. En vanuit dit zelf kan je verder je eigen leven leiden. En soms even met een richtingaanwijzer.
Dag vlinder
Er is een vlinder in de tuin.
Een hele mooie oranje.
Hij fladdert tussen de kale takken
en dorre blaadjes op de grond
op zoek naar een bloem.Er is een vogel in de tuin.
Een hele mooie oranje.
Hij fladdert tussen de kale takken
en dorre blaadjes op de grond
op zoek naar een maaltje.Er was een vlinder in de tuin
Een hele mooie oranje
Ik zag hem nog fladderen tussen de kale takken
en de dorre blaadjes op de grond
En toen was hij verdwenen.Dag lieve vlinder!
Wakker worden
Als ik ’s morgens wakker wordt en mij nog versuft voel, was ik mijn lichaam met mijn handen, wrijf ik over mijn dijbenen, rek ik mij uit. Net zolang tot ik voel dat mijn lichaam ook wakker aan het worden is. Pas dan start mijn dag, met volledige aandacht voor 
het nu. Pas dan zet ik mijn eerste stap voor deze dag. Pas dan was ik mijn gezicht met water. Pas dan begint mijn dag. Pas dan ben ik wakker.
Doe dit eens met aandacht voor jezelf. Luisteren naar je lichaam, de subtiele signalen horen en oprechte aandacht besteden voor wat er nu is. Neem dit serieus. Heb je bijvoorbeeld last van je schouders of onderrug, vraag je dan af of je niet teveel op je schouders neemt. Als je dit doet zal je merken dat de kwaliteit van leven beter wordt en de aandacht voor jezelf en jouw omgeving anders wordt.
En als je dan eens een keer in het bos loopt, kijk dan eens om je heen. Sta een moment stil en zie wat je opvalt. Besteed een moment aan wat je ziet, ervaart en voelt. Gewaar van de kleine en eenvoudige dingen die jou normaal niet opvallen. De zon op je gezicht, de wind door je haar, de geluiden die je hoort, de geuren die je ruikt, kijk eens naar boven. Stap eens voor een moment uit de automatisch piloot en je zal merken dat je nog meer wakker wordt.
Rozijn oefening – Raar? Ja! Maar wel lekker.
Bij de eerste sessie van iedere mindfulness training komt de rozijn oefening voor. Raar? Ja! Maar als je jezelf toestaat deze oefening een aantal keren te doen zal je merken wat het met jou doet. Ik zal het proberen op mijn manier uit te leggen.
De rozijn oefening is er een met aandacht zonder oordeel, loskomen van de automatische piloot. Een alledaagse vrucht, een rozijn, wordt met alle mogelijke zintuigen onderzocht als ware het een voorwerp dat je nog nooit gezien hebt. Meestal stop je een hele hand rozijnen in je mond en kauw je deze zonder er bij na te denken (automatische piloot) weg. Maar heb je er wel eens heel goed gekeken naar een rozijn en er aan geroken? Hoe voelt het als je de rozijn tussen duim en wijsvinger rolt? Welke kleuren kan je allemaal herkennen? En wat gebeurt er als je in de rozijn bijt en de smaak tevoorschijn komt?
Op de foto hiernaast kan je zien wat er allemaal is op te merken aan iets eenvoudigs als een rozijn en wat je zelf ervaart als je de rozijn opeet. Als je deze oefening opnieuw zou doen kom je misschien nog meer kenmerken tegen. Door op deze manier waar te nemen stap je uit de automatische piloot. Je staat jezelf toe een rozijn als voorwerp volledig opnieuw en met alle aandacht te bekijken. Je kan dit eigenlijk met alle voorwerpen doen, bijvoorbeeld een blauwe bes, een aardbei, kiwi, appel, etc.
Maar wat heeft dit nu allemaal voor zin?
Hoe vaak komt het niet voor dat je vanuit een automatisme (piloot) reageert, ook wanneer het even net iets anders is. Dit is een automatisch reactie vanuit je hersenen. Op het moment dat er een patroon wordt herkend reageer je als vanzelf, automatisch. Doe je de dingen die je altijd al deed, dan zal je altijd krijgen wat je kreeg, heeft Einstein ooit gezegd. Door deze manier van opmerkzaamheid doorbreek je dit. Door met opzet opnieuw, zonder oordeel, een bestaand voorwerp te onderzoeken daag je jezelf (en je hersenen) uit en zal je nieuwe dingen ontdekken.
Raar? Ja! Of juist niet?
Hoe mooi is het om op deze manier naar alledaagse dingen in de natuur te kijken en daar de schoonheid weer van te gaan zien. Waar kijk je bijvoorbeeld naar als je in het bos wandelt? Je schoenen? De zand op de grond? Of ben je de hele tijd in gesprek en heb je niet eens in de gaten dat je door het bos wandelt? Voel je de zon op je gezicht of de wind door je haren? Sta je wel eens een keer stil bij een dikke oude boom? En wat is daar allemaal aan op te merken? Heb je de boom wel eens aangeraakt en de buitenkant aangeraakt? En een dennenappel wel eens goed bekeken? Een blad? En hoe kijk je naar de mensen om je heen?
“Durf eens op een andere manier naar alles om je heen te kijken, zonder oordeel, helemaal opnieuw. En ontdek hoe mooi het allemaal is.”
Film: “Echte mannen huilen niet”
Bij de NPO is een tijdje geleden een film getoond over de toepassing van Mindfulness bij een drietal mannen, ieder met zijn eigen probleem. In eerste instantie staan ze alle drie nogal sceptisch tegenover Mindfulness. Alle vooroordelen die er over zijn komen voorbij; zweverig, alleen voor watjes, onbekend dus niet goed, enzovoort.
Mindfulness is bewust zijn wat er nu is, zonder oordeel. Omgaan met gedachten die ieder moment door je hoofd gaan. Trainen van de ‘aandachtspier’. Ze weten allemaal hoe ze in deze nieuwe situatie zijn gaan reageren op wat er op ze af komt. Baas worden over je eigen leven en niet van de gedachten en emoties. Vriendelijk voor jezelf zijn. En dat het soms ook niet eenvoudig is om de oefeningen te doen en mild naar jezelf te zijn. Mooi hoe deze mannen in hun eigen woorden open kunnen praten over wat ze van de mindfulness training hebben geleerd en ervaren. Klik op onderstaande link om de film van de NPO te bekijken. Hij duurt ongeveer 30 minuten.
http://www.npo.nl/echte-mannen-huilen-niet/04-09-2011/POW_00405329
Heb jij dat nou ook? HSP?
Het heeft een tijdje geduurd voordat ik te horen kreeg en begreep dat ik hoog sensitief ben, in de volksmond HSP (Hoog Sensitief Persoon). Wist ik veel wat dit was, ik had gewoon last van iets waarvan voor mij niet duidelijk was wat het nu eigenlijk was. Als ik een ruimte in liep wist ik gelijk wat de stemming was en die stemming nam ik over, harde muziek deed pijn aan mijn oren, als ik iemand aankeek die niet zo lekker in zijn vel zat gingen er bij mij allemaal alarmbellen rinkelen, de secondewijzer van de klok in de kamer hoorde ik tikken terwijl ik in mijn bed lag, als ik naast iemand ging zitten werd ik opeens heel moe of kreeg hoofdpijn, een geurtje (bijvoorbeeld after shave) die de hele dag in mijn neus bleef zitten of zelfs de smaak ervan in mijn mond bleef hangen, woorden door mijn hoofd die ik niet wilde uitspreken om de ander niet te kwetsen.
Heb jij dat nou ook?
En hoe is het nu met je? Iedere avond uitgeput naar bed? Heb jij al ontdekt hoe je hier verder mee gaat? Voor mij heeft het even geduurd voordat ik in de gaten had wat ik er mee kon. Dat dit niet een stoornis of een last is, iets om je de hele dag zorgen over te maken. Toen Klaas (mijn toenmalige trainer) mij vertelde wat HSP was en dat ik dat had, heb ik de kans gekregen om dit te gaan onderzoeken, ermee te experimenteren, te gaan proberen, met alle positieve intentie, zo zuiver mogelijk. En ik merkte dat ik de mogelijkheid had om deze voelsprieten aan of uit te zetten. In het begin maar even, maar later werd het een automatisme. Ik heb ook manieren geleerd om meer of minder gevoeligheid toe te laten. Zal ik je er één vertellen die misschien voor jou ook kan helpen?
De raam-methode.
Je kan hierbij het beste even gaan zitten op een stoel met beide voeten op de grond. Laptop op je schoot of misschien op je mobiel. Lees deze tekst rustig door en neem na elke zin even een korte pauze, adem een keer (of drie) rustig in en uit via je neus, neem rustig de tijd.
“Stel je voor dat je in een groot wit landhuis bent. Je zit in het midden in een grote kamer. Het tocht heel erg hard in het huis, gordijnen wapperen, de wind draait om je hoofd, door je haar, het laat je rillen. Alle ramen staan tegenover elkaar open. Dit huis ben jij en de ramen zijn jouw openingen naar gevoeligheid. Begin je het al een beetje te voelen?
Stel je nu voor dat je alle ramen dicht doet, allemaal in één keer, heel rustig. En ervaar nu wat er met je gebeurd. Wat is nu het verschil met alle ramen open? Kan je dat opmerken?
Zet nu één raam open, het raam recht tegenover jezelf. Kijk eens door het raam en zie wat er daar buiten allemaal is. Misschien zie je een vergezicht van het gebied waar het landhuis in staat, voel de wind, ruik je de geur, hoor je geluiden. Wees je gewaar van wat er is.
Zet nu eens een tweede raam open, bijvoorbeeld aan de linker of de rechter kant van de kamer. Een extra gevoelsraam. En ervaar nu wat er met je gebeurd. Wat is het verschil met één raam? Wat is het verschil dat je nu ervaart? Is dit nog te doen?
Als het goed voelt, zet dan eens een derde raam open. En sta ook nu weer stil bij de ervaringen, wat dit derde raam bij jou doet. Heb je bij het tweede raam al voldoende, of misschien al bij het eerste, laat dat dan zo. Sluit eventueel het tweede raam of alle ramen als het teveel wordt.
Ga door met het openen (of sluiten) van de ramen tot je weet/voelt/ervaart dat het voldoende voor je is. Wil je stoppen met deze oefening, stel je dan voor dat je opstaat van de stoel en rustig het huis uitloopt. Je kan eventueel eerste de ramen allemaal dicht doen. Dit kan je natuurlijk ook nu doen terwijl je dit leest, maar doe dat dan wel heel bewust en rustig, gewaar van de ruimte waar je nu in aanwezig bent.”
Het is geen wedstrijd van meer of minder ramen. Het kan heel goed zijn dat als je deze oefening de volgende dag weer doet het aantal ramen minder of meer is. Doe deze oefening (of lees het door) voor een paar dagen op een vast moment van de dag, bijvoorbeeld aan het einde van een werkdag. Je zou eventueel bij kunnen houden in een boekje wat je ervaren hebt om zo later deze terug te lezen.
Als dit voor jou werkt, kijk dan eens of je dit ook in het dagelijks leven kan inzetten. Zeg dan in gedachten bijvoorbeeld “één” als je één raam open zet. Experimenteer!
Heb je deze oefening gedaan en wil je jouw ervaring met mij delen? Dan kan je onderstaand formulier invullen. Ik ben benieuwd.
Wil je meer weten of een keer langs komen, dan is dat ook goed.
Fout: Contact formulier niet gevonden.
Lezing “Druk, druk, druk … en dan?” – Geslaagde avond!
Op 12 februari 2015 heb ik de lezing “Druk, Druk, Druk … en dan?” bij Boekhandel Roodbeen mogen geven. Er waren 29 mensen naar toe gekomen, vele malen meer dan ik verwacht had. Ik wil een ieder die geweest is hartelijk danken voor de aanwezigheid. Ook de openheid en eerlijkheid kon ik zeker waarderen. Ik heb erg genoten en voelde mij heel dicht bij mij zelf, of zoals een aantal mensen zei “Je was heel authentiek”. Een aantal mensen hebben aangegeven interesse te hebben in een mindfulness training. Nog net niet voldoende voor een complete groep, maar daar heb ik wel vertrouwen in.
Ik bedank Boekhandel Roodbeen voor de mogelijkheid die zij mij bieden om deze lezing te mogen houden. Ik ga dit zeker nog een paar keer herhalen.
Een wereld zien …
“Een wereld zien in een korrel zand
En een hemel in een wilde bloem
Is uitgestrektheid in de palm van je hand
En eeuwigheid in een uur.”
– William Blake
Alle begin is moeilijk
Wil je ook graag de volgende stap maken in jouw ontwikkeling? Ben je het zat en wil je het nu graag anders? En wat is er dan voor nodig om die stap te maken?
Vaak is de wens er wel, maar durf je de stap niet te nemen. Natuurlijk is het hartstikke eng om dingen te doen die andere mensen allemaal niet van jou gewend zijn. Zei je vroeger altijd “Ja” als er iets van jou gevraagd werd, nu zeg je opeens “Nee, nu even niet!”. Ze zullen je raar aan kijken en misschien zelfs boos worden. Dat hoort allemaal bij het verander proces. Wees daar ook duidelijk in naar jouw directe omgeving. Oefen daarom eerst bij mensen waarbij je jezelf veilig voelt. En ja, je zal in sommige gevallen doorschieten in je gedrag. In dat geval heb je altijd een innerlijke stem die jou dit in je oor fluistert of een vriend of vriendin die dit tegen jou zegt. En dan heb je zelf de mogelijkheid en de keuze om hier iets wel of niet mee te doen. Voelen en ervaren zijn belangrijke instrumenten op het onbewandeld pad naar jouw doel.
Wanneer ga jij de eerste stap zetten?